OP SCHOOLREISJE MET KLAS 7
Door: Lotte en Gijs
Blijf op de hoogte en volg Lotte en Gijs
26 Maart 2009 | India, Haiderabad
Lieve allemaal,
Allereerst, super leuk om te zien dat zoveel verschillende mensen onze weblog bijhouden. Daar worden we echt vrolijk van!
Op dit moment zitten we in de grote cyber-stad Hyderabad. Hier werken we onze project verslagen bij voor IndianRose en genieten we van koffie die gemaakt is van koffiebonen in plaats van poeder. Voordat we in Hyderabad aankwamen, hebben we ons tweede project bezocht: een school in het dorpje Mucherla in de deelstaat Andhra Pradesh. Voor IndianRose gingen we hier kijken hoe het eraan toeging. We hebben gesprekken gehad met het hoofd van de school (Rees) en rondgekeken tijdens de lessen. Maar de beste indruk van een school krijg je natuurlijk door de leerlingen zelf...
OP SCHOOLREISJE MET KLAS 7
Het is zover, vandaag nemen we klas 7 van de Mucherla Global School mee op een “schoolreisje”. Rees had bedacht dat als wij alleen met de leerlingen zouden zijn, zij veel vrijer tegen ons zouden praten over hun school en wij hierdoor een goed beeld van de school zouden krijgen. Dat leek ons een goed idee! Nu staan we met de hele groep klaar om te vertrekken voor een wandeling naar de nieuwe tempel in Mucherla en vervolgens het beklimmen van een uit de kluiten gewassen heuvel zonder verdere begeleiding.
Maar de leerlingen van klas 7 zijn door het dolle heen. Uitgelaten rennen ze over de wegen richting de tempel. Gijs zie ik als een bezorgde vader voortdurend leerlingen richting de berm sturen en auto-riksja’s op afstand houden. Ik sluit de groep en sleur de meiden mee die duidelijk een lager tempo hebben dan de jongens die me steeds uitdagen om een wedstrijdje hardlopen te doen (bij 40 graden: hallo!).
De nieuwe tempel is prachtig en kan zeker de competitie aangaan met alle grote bekende toeristische tempels in India. Morgen is de officiële opening en we bekijken hoe ze alle beelden van de tempel aan het wassen zijn voor de grote dag. Maar lang blijven we hier niet want de klim omhoog die te wachten staat, is natuurlijk veel interessanter. We onderbreken onze tocht nog één keer bij een klein huisje waar de vrouw des huizes ons naar de binnenplaats wenkt. Ze heeft een nest met jonge, goedverzorgde (bijzonder in India) hondjes. Maar daarna is het toch echt zover.
Iedereen die mij een beetje kent, weet het eigenlijk wel. Ik ben niet zo’n held met klimmen. En al helemaal niet met 15 jongens en meisjes van 11 jaar en 40 graden Celsius. Ik vraag me af of zo’n soort schoolreisje in Nederland door de inspectie goedgekeurd zou worden. De drie meiden uit de klas zien mijn gezicht wanneer ik omhoog kijk en pakken mijn hand: “ Wij helpen je wel omhoog!”. Het komt er op neer dat ik tijdens de tocht niet alleen mezelf moet zien vast te houden maar ook de drie meiden die ik elke keer langzaam voel wegglippen uit mijn handen. Maar bovengekomen is het uitzicht prachtig en vergeten we onze verbrande gezichten en opengehaalde benen. In de verte zien we de school als een kleine stip in het landschap. We eten bananen en koekjes en praten over wat de leerlingen van hun school vinden en wat hun toekomstplannen zijn. De drie meiden willen later alle drie wetenschapper worden.
Tijdens de terugweg sleur ik de moe geworden meiden mee. Een paar honderd meter voor ons zie ik Gijs en de jongens uitgelaten rond rennen en springen en ik voel me ontzettend gelukkig!
Facts:
- Na onze Boeddhistische ervaringen in Bodhgaya en ons verblijf bij Hindoestaanse mensen in Orissa, was het bijzonder om nu te logeren bij Rees en zijn gezin die Christelijk zijn. Even geen Boeddha’s, Shiva’s en Ganesha’s maar posters van Jezus Christus (en wat voor posters!)aan de muur.
- Zij namen ons, na een week Mucherla, mee naar Hyderabad waar we samen naar het verlovingsfeest van het nichtje van Rees zijn geweest. Een zeer bijzonder verloving voor Indiase begrippen tussen het Christelijke nichtje en haar Hindoestaanse aanstaande!
- We hebben onze eerste Bollywood film gezien in de bioscoop hier: 3 uur over-prikkeling van al je zintuigen. De film was in Telugu (staats-taal Andhra Prasdesh) maar toch goed te volgen (wat iets verteld over de ontzettend diepgaande verhaallijn).
Allereerst, super leuk om te zien dat zoveel verschillende mensen onze weblog bijhouden. Daar worden we echt vrolijk van!
Op dit moment zitten we in de grote cyber-stad Hyderabad. Hier werken we onze project verslagen bij voor IndianRose en genieten we van koffie die gemaakt is van koffiebonen in plaats van poeder. Voordat we in Hyderabad aankwamen, hebben we ons tweede project bezocht: een school in het dorpje Mucherla in de deelstaat Andhra Pradesh. Voor IndianRose gingen we hier kijken hoe het eraan toeging. We hebben gesprekken gehad met het hoofd van de school (Rees) en rondgekeken tijdens de lessen. Maar de beste indruk van een school krijg je natuurlijk door de leerlingen zelf...
OP SCHOOLREISJE MET KLAS 7
Het is zover, vandaag nemen we klas 7 van de Mucherla Global School mee op een “schoolreisje”. Rees had bedacht dat als wij alleen met de leerlingen zouden zijn, zij veel vrijer tegen ons zouden praten over hun school en wij hierdoor een goed beeld van de school zouden krijgen. Dat leek ons een goed idee! Nu staan we met de hele groep klaar om te vertrekken voor een wandeling naar de nieuwe tempel in Mucherla en vervolgens het beklimmen van een uit de kluiten gewassen heuvel zonder verdere begeleiding.
Maar de leerlingen van klas 7 zijn door het dolle heen. Uitgelaten rennen ze over de wegen richting de tempel. Gijs zie ik als een bezorgde vader voortdurend leerlingen richting de berm sturen en auto-riksja’s op afstand houden. Ik sluit de groep en sleur de meiden mee die duidelijk een lager tempo hebben dan de jongens die me steeds uitdagen om een wedstrijdje hardlopen te doen (bij 40 graden: hallo!).
De nieuwe tempel is prachtig en kan zeker de competitie aangaan met alle grote bekende toeristische tempels in India. Morgen is de officiële opening en we bekijken hoe ze alle beelden van de tempel aan het wassen zijn voor de grote dag. Maar lang blijven we hier niet want de klim omhoog die te wachten staat, is natuurlijk veel interessanter. We onderbreken onze tocht nog één keer bij een klein huisje waar de vrouw des huizes ons naar de binnenplaats wenkt. Ze heeft een nest met jonge, goedverzorgde (bijzonder in India) hondjes. Maar daarna is het toch echt zover.
Iedereen die mij een beetje kent, weet het eigenlijk wel. Ik ben niet zo’n held met klimmen. En al helemaal niet met 15 jongens en meisjes van 11 jaar en 40 graden Celsius. Ik vraag me af of zo’n soort schoolreisje in Nederland door de inspectie goedgekeurd zou worden. De drie meiden uit de klas zien mijn gezicht wanneer ik omhoog kijk en pakken mijn hand: “ Wij helpen je wel omhoog!”. Het komt er op neer dat ik tijdens de tocht niet alleen mezelf moet zien vast te houden maar ook de drie meiden die ik elke keer langzaam voel wegglippen uit mijn handen. Maar bovengekomen is het uitzicht prachtig en vergeten we onze verbrande gezichten en opengehaalde benen. In de verte zien we de school als een kleine stip in het landschap. We eten bananen en koekjes en praten over wat de leerlingen van hun school vinden en wat hun toekomstplannen zijn. De drie meiden willen later alle drie wetenschapper worden.
Tijdens de terugweg sleur ik de moe geworden meiden mee. Een paar honderd meter voor ons zie ik Gijs en de jongens uitgelaten rond rennen en springen en ik voel me ontzettend gelukkig!
Facts:
- Na onze Boeddhistische ervaringen in Bodhgaya en ons verblijf bij Hindoestaanse mensen in Orissa, was het bijzonder om nu te logeren bij Rees en zijn gezin die Christelijk zijn. Even geen Boeddha’s, Shiva’s en Ganesha’s maar posters van Jezus Christus (en wat voor posters!)aan de muur.
- Zij namen ons, na een week Mucherla, mee naar Hyderabad waar we samen naar het verlovingsfeest van het nichtje van Rees zijn geweest. Een zeer bijzonder verloving voor Indiase begrippen tussen het Christelijke nichtje en haar Hindoestaanse aanstaande!
- We hebben onze eerste Bollywood film gezien in de bioscoop hier: 3 uur over-prikkeling van al je zintuigen. De film was in Telugu (staats-taal Andhra Prasdesh) maar toch goed te volgen (wat iets verteld over de ontzettend diepgaande verhaallijn).
-
26 Maart 2009 - 08:09
Jacoline:
hoihoi
Super leuk om jullie verhalen te lezen en ik krijg er weer een beetje heimwee naar Azië door. Ik zit nu in Londen op mijn kamertje (die veel te duur is en daar was alles zo lekker goedkoop)geniet ervan want de tijd vliegt voorbij!
groetjes
Jacoline -
26 Maart 2009 - 08:14
Nienke:
Wat een mooie ervaring! Kan me helemaal voorstellen dat je hier gelukkig van wordt. Dit is vast één van de vele momenten die je lang zult koesteren. En het is ook zo leuk opgeschreven!
En Gijs als bezorgde papa, hmmm... ben benieuwd hoe dat eruit ziet ;) !
Liefs, nien -
26 Maart 2009 - 08:36
Anke:
Wie had dat ooit gedacht: Lotte die een berg beklimt! ;)
Het hele schoolreisje klinkt wel weer als een heel mooie ervaring!
xx Anke -
26 Maart 2009 - 08:43
Mama:
leuk berichtje, leuke foto's.
Nienke belde dat jullie een berichtje gestuurd hadden, dus gelijk lezen..Hopenlijk gaat het weer goed met jullie.! missen jullie, voral als je zo die foto's ziet
-
26 Maart 2009 - 08:46
Paulien:
Hey Lotte & Gijs,
wat een belevenis :).. en heel mooi dat ze zo'n mega spandoek voor jullie hebben gemaakt! Dat voelt wel fijn volgens mij.
Nou succes en heel veel plezier verder!
Liefs Paulien -
26 Maart 2009 - 08:50
Elske:
...zucht...(dromerig) -
26 Maart 2009 - 15:28
Anneke:
Ik geniet nog steeds met volle teugen van al jullie avonturen in India!! Fijn om te horen dat jullie het daar zo naar jullie zin hebben (lees: ben jaloerssssss!! (;-))
Hoop natuurlijk dat jullie de komende de tijd ook weer veel mooie dingen gaan beleven die je de rest van je leven niet zult vergeten.
Geniet ze!!!
liefs -
26 Maart 2009 - 19:27
Marsja:
Hoi Lotte en natuurlijk Gijs! Wat een mooie avonturen beleven jullie daar allemaal! Lotte, je bent bijna niet te herkennen op de groepsfoto! En wat is Gijs z'n haar lang! Heel veel plezier nog!
xxx -
27 Maart 2009 - 07:07
Marjo:
lotte, wat schrijf je toch leuk. het is net of we er zelf bij zijn.
"bezorgde-vader-kwaliteiten"van gijs had ie als kleine jongen al. hij paste altijd goed op kleine neefjes en nichtjes.
alles verder goed in wijchen/londen.veel plezier samen, dikke kussen van jan en marjo -
27 Maart 2009 - 08:53
Arco En Sanne:
Hey Gijs en Lotte,
Wat een ontzettend leuke reis zijn jullie aan het maken! Maar heb onlangs gehoord dat er nog hoogtepunten aan zitten te komen ;)! Hebben jullie geen hond gekocht om jullie verder te begeleiden tijdens jullie reis?? Heel veel plezier nog en ik ben benieuwd wat er allemaal nog gaat komen! Gijs ik zal eens even moedertje spelen, je mag wel wat meer bananen eten :)!!
Dikke kus -
27 Maart 2009 - 12:35
Sander 1:
Dame en heer; mooi mooi mooi! meer kan ik er niet over zeggen.
Bossie stro van Gijs wordt inderdaad lang :-), heavy metal! -
27 Maart 2009 - 12:50
Marianne:
Ha Lotte en Gijs,
Wat leuk om weer te lezen hoe geweldig jullie het daar hebben! En wat maken jullie toch veel mee, echt iets om nooit meer te vergeten! Hoop dat jullie nog veel van die momenten, waarop je je beseft ontzettend gelukkig te zijn, zullen hebben op jullie reis!!! Geniet ervan!!
Liefs,
Marianne -
29 Maart 2009 - 13:08
Mirjam (eindhoven):
He Lotte en Gijs,
Wat mooi om te lezen en heerlijk geschreven, kan me jullie daar helemaal voorstellen en die intense gelukkigheid, heerlijk toch? Marcia en Tom hebben we straks gezien en volgend weekend zitten zij in Moskou en begint voor Marci ook een gave reis. We hebben de wereldkaart maar tevoorschijn gehaald om de meisjes te vertellen waar iedereen uithangt. Wel erg leuk hoor.
Veel plezier wederom en we lezen graag weer van jullie!
liefs uit eindhoven van ons vijfjes,
Mirjam -
29 Maart 2009 - 13:08
Mirjam (eindhoven):
He Lotte en Gijs,
Wat mooi om te lezen en heerlijk geschreven, kan me jullie daar helemaal voorstellen en die intense gelukkigheid, heerlijk toch? Marcia en Tom hebben we straks gezien en volgend weekend zitten zij in Moskou en begint voor Marci ook een gave reis. We hebben de wereldkaart maar tevoorschijn gehaald om de meisjes te vertellen waar iedereen uithangt. Wel erg leuk hoor.
Veel plezier wederom en we lezen graag weer van jullie!
liefs uit eindhoven van ons vijfjes,
Mirjam -
29 Maart 2009 - 14:16
Mirjam:
heerlijk om te lezen hoe jullie genieten en geluk beleven. Hou het even kort want de vorige reactie bleef niet plakken...
liefs uit eindhoven,
Mirjam -
30 Maart 2009 - 07:17
Juliette B.:
Hallo Lotte en Gijs,
Wat een prachtig bericht en Lotte, je beschrijft alles zo beeldend dat we ons heel goed kunnen voorstellen hoe het jullie vergaat.
Nova Costra is sinds deze week weer bewoond. Bewoners zijn heel gelukkig. xx -
30 Maart 2009 - 13:02
Gien En Bert:
Groepsleider spelen in India is al hetzelfde als in nederland dus.1 voorop en 1 achteraan en constant koppen tellen.
groet Gien en Bert -
01 April 2009 - 17:27
Youki:
Nou Gijs en Lotte dat ziet er niet verkeerd uit. Super tof allemaal zeg en wat leuk dat je zo mooi binnengehaalt wordt! Nou geniet er maar lekker van.
Groetjes Youki -
09 April 2009 - 20:42
Bellydancers:
Hey Lotte!
Leuk om te zien en te lezen wat jullie allemaal meemaken en dat je je buikdans-skills over de wereld verspreidt! Kreeg je bij de Bollywoodfilm zin om mee te dansen? We missen je wel hoor, in de lessen en bij ons optreden in Villa Lila. We wensen jullie nog een hele fijne en avontuurlijke tijd!
Liefs van de buikdansmeiden,
Anouk, Carlijn, Elske, Emily, Hanneke, Petra en Mieke -
15 April 2009 - 21:29
Michel (IndianRose):
Gijs en Lotte,
fantastische die verhalen en gelukkig ook nog plaatjes kijken! Wil snel ook weer naar India. Is wel wennen or die 40C. ;o)
Wens jullie ook via deze weg erg veel plezier. Geniet ervan! -
23 April 2009 - 02:30
Annemiek:
Hey Lotte en Gijs,
Ontzettend leuk om te lezen! Je leert zo je eigen grenzen steeds een stukje te verleggen. Knap hoor! Geniet lekker samen! -
26 April 2009 - 11:39
Mirjam:
He Lotte en Gijs,
Hoe gaat ie bij jullie? Beetje late reactie van hier, maar volgens mij hebben jullie niet zoveel gelegenheid om te mailen. Leuk om jullie verhalen te horen. Marcia houdt ook een reisdagboek bij, zij zit nu in china....
wij gewoon in eindhoven en volgende week met het Hossens gezin in de Ardennen (18-en).
Tot het volgendeverhaal,
geniet verder!
liefs uit eindhoven,
mirjam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
