HET IS ZOVER...
Door: Lotte en Gijs
Blijf op de hoogte en volg Lotte en Gijs
18 December 2009 | India, Benaulim
Het is zover, ons India-avontuur zit er bijna op en dat voelt nogal onwerkelijk. Onwerkelijk om hier weg te gaan, onwerkelijk om naar Nederland terug te gaan. De laatste weken hebben we doorgebracht in het dorpje Benaulim (Goa) aan de Arabische Zee. Geen projecten meer en tijd voor relaxen en reflectie. Als ik op het strand lig, betrap ik mezelf er vaak op dat het boek dat ik aan het lezen ben is weggezakt en dat ik half weg-droom bij alle herinneringen van dit jaar die voorbij schieten als fragmenten in een film.
En nu ik probeer hier een logisch lopende samenvatting van te geven op onze weblog, merk ik dat dat niet lukt. Want we gezien, geroken, geproefd en gevoeld hebben hier is zo divers, vaak onsamenhangend en zelfs tegengesteld aan elkaar. En niet onbelangrijk, sommige dingen zijn niet zo makkelijker met woorden te omschrijven...
We hebben dit jaar ontzettend veel kilometer afgelegd. In rammelende volgepropte bussen, op rammelende volgepropte bussen, in tuk-tuks, op fiets-riksjas, in jeeps, maar ook in prachtige treinen vol met kakkerlakken, muizen en gezelligheid. We hebben gereisd door de Himalaya over bergpassen van meer dan 5000 meter hoogte, door de droogte van de woestijn in Rajasthan, door het meest arme afgelegen gebied wat we ooit gezien hebben in Orissa en door de tropische “Bounty reclame” die Goa heet. We hebben geslapen in prachtige kamers in Udaipur en Pushkar versierd met afbeeldingen van olifanten en kamelen, samen met alle inwoners van het dorp Yerraguntla buiten onder de sterrenhemel voor dat kleine briesje bij 35 graden (’s nacht ja..) maar ook tussen de ontelbare kakkerlakken in Tamil Nadu (dat was net iets meer wakker liggen dan slapen overigens). We hebben vieze waterige curry's gegeten in te dure toeristische restaurants en de allerbeste thali ooit in een slum op de grond van een bananenblad.
Maar we hebben vooral heel veel prachtige mensen ontmoet en van net zoveel prachtige mensen weer afscheid genomen. Mensen die geweldige projecten hebben opgezet hier in India en alle energie die ze hebben, investeren in het helpen van mensen die het zo hard nodig hebben hier, de Dalits (de onaanraakbaren), de Tribals, de vouwen, de kinderen... We hebben mensen ontmoet die ons helemaal niet kenden voordat we naar India kwamen maar ons ontvangen hebben alsof we hun eigen kinderen waren, ons hun bedden hebben aangeboden om in te slapen en zelf in de logeerkamer gingen liggen, die ons tijdens dit jaar trouw gebeld en gesmst hebben om te vragen hoe het gaat, wanneer we weer terug komen (“Jullie zitten nu in Goa? Dat is maar 20 uur met de trein bij ons vandaan? Kom even langs met Kerstmis!”) en vaak gewoon om onze stem even te horen.
Wat we van te voren hoopte is gelukt: we hebben ons volledig aan India overgegeven. En dat heeft, naar mijn idee, er voor gezorgd dat we zo hebben kunnen genieten van onze reis, de projecten, de ontmoetingen...
Aankomende woensdag reizen we vanuit Benaulim naar Delhi waar we nog een paar dagen zullen blijven. In de hoofdstad, die eigenlijk ook een soort samenvatting is van onze reis. Want hier gaan we nog één keer thee drinken met de Boeddhistische monniken in Majnu-ka-tilla, de Tibetaanse kolonie van Delhi, nog één keer naan eten zoals alleen de Moslims bij restaurant Karim’s die kunnen bakken en uitkijken over de grootste moskee in India, de Jama Masjid, nog één keer puja’s doen bij de Hindoestaanse God Ganesh voor een veilige vlucht terug naar Nederland en natuurlijk.... Kerstmis vieren.
We willen iedereen bedanken die zo met ons mee hebben “gereisd” via reacties op onze weblog, e-mailtje en telefoontjes. 28 december vliegen we terug.
Hallo Nederland en tot snel
Namaste India en ..... tot snel!
Liefs
En nu ik probeer hier een logisch lopende samenvatting van te geven op onze weblog, merk ik dat dat niet lukt. Want we gezien, geroken, geproefd en gevoeld hebben hier is zo divers, vaak onsamenhangend en zelfs tegengesteld aan elkaar. En niet onbelangrijk, sommige dingen zijn niet zo makkelijker met woorden te omschrijven...
We hebben dit jaar ontzettend veel kilometer afgelegd. In rammelende volgepropte bussen, op rammelende volgepropte bussen, in tuk-tuks, op fiets-riksjas, in jeeps, maar ook in prachtige treinen vol met kakkerlakken, muizen en gezelligheid. We hebben gereisd door de Himalaya over bergpassen van meer dan 5000 meter hoogte, door de droogte van de woestijn in Rajasthan, door het meest arme afgelegen gebied wat we ooit gezien hebben in Orissa en door de tropische “Bounty reclame” die Goa heet. We hebben geslapen in prachtige kamers in Udaipur en Pushkar versierd met afbeeldingen van olifanten en kamelen, samen met alle inwoners van het dorp Yerraguntla buiten onder de sterrenhemel voor dat kleine briesje bij 35 graden (’s nacht ja..) maar ook tussen de ontelbare kakkerlakken in Tamil Nadu (dat was net iets meer wakker liggen dan slapen overigens). We hebben vieze waterige curry's gegeten in te dure toeristische restaurants en de allerbeste thali ooit in een slum op de grond van een bananenblad.
Maar we hebben vooral heel veel prachtige mensen ontmoet en van net zoveel prachtige mensen weer afscheid genomen. Mensen die geweldige projecten hebben opgezet hier in India en alle energie die ze hebben, investeren in het helpen van mensen die het zo hard nodig hebben hier, de Dalits (de onaanraakbaren), de Tribals, de vouwen, de kinderen... We hebben mensen ontmoet die ons helemaal niet kenden voordat we naar India kwamen maar ons ontvangen hebben alsof we hun eigen kinderen waren, ons hun bedden hebben aangeboden om in te slapen en zelf in de logeerkamer gingen liggen, die ons tijdens dit jaar trouw gebeld en gesmst hebben om te vragen hoe het gaat, wanneer we weer terug komen (“Jullie zitten nu in Goa? Dat is maar 20 uur met de trein bij ons vandaan? Kom even langs met Kerstmis!”) en vaak gewoon om onze stem even te horen.
Wat we van te voren hoopte is gelukt: we hebben ons volledig aan India overgegeven. En dat heeft, naar mijn idee, er voor gezorgd dat we zo hebben kunnen genieten van onze reis, de projecten, de ontmoetingen...
Aankomende woensdag reizen we vanuit Benaulim naar Delhi waar we nog een paar dagen zullen blijven. In de hoofdstad, die eigenlijk ook een soort samenvatting is van onze reis. Want hier gaan we nog één keer thee drinken met de Boeddhistische monniken in Majnu-ka-tilla, de Tibetaanse kolonie van Delhi, nog één keer naan eten zoals alleen de Moslims bij restaurant Karim’s die kunnen bakken en uitkijken over de grootste moskee in India, de Jama Masjid, nog één keer puja’s doen bij de Hindoestaanse God Ganesh voor een veilige vlucht terug naar Nederland en natuurlijk.... Kerstmis vieren.
We willen iedereen bedanken die zo met ons mee hebben “gereisd” via reacties op onze weblog, e-mailtje en telefoontjes. 28 december vliegen we terug.
Hallo Nederland en tot snel
Namaste India en ..... tot snel!
Liefs
-
18 December 2009 - 07:48
Elske:
Dat zijn mooie woorden...
-
18 December 2009 - 07:54
Marsja:
Dag lieverds,
Wat een heftige gevoelens allemaal! Moet heel bizar zijn om weer terug te gaan naar Nederland. En ook weer erg wennen als jullie er dadelijk weer zijn lijkt me! Geniet nog van de laatste dagen en een goede reis terug. -
18 December 2009 - 11:15
Janna:
Tot snel!
dikke kus -
18 December 2009 - 11:26
Amy:
Hele mooie woorden.. en een logische samenvatting is nergens voor nodig.
Ik denk dat jullie een levenlang nog zullen genieten van deze ervaringen. Prachtig! -
18 December 2009 - 12:48
Mama:
Lieve lotte en Gijs,
We kunnen haast niet meer wachten tot 28 december. Nog een paar bijzondere kerstdagen voor jullie en dan zien we jullie op schiphol
kus mama -
18 December 2009 - 13:22
Trees En Henk:
schitterend.
Leuk dat je weer thuis komt. groetjes van ons. -
18 December 2009 - 13:29
Jan En Hannie Spanje:
Dankzij jullie geweldige manier van schrijven hebben wij dit jaar een vleugje India meegekregen. We hebben er enorm van genoten.
Goeie terugreis. -
18 December 2009 - 15:22
Bas:
Bedankt voor jullie kaartje! Deze week binnen gekomen, erg leuk! :-)
Wat een onwijze reis hebben jullie er op zitten zeg! Volgende week terug in de sneeuw van ons kleine kikkerlandje!
Als jullie lekker uitgerust zijn wordt het tijd voor een etentje!
Geniet-ze nog even en tot snel!
Kus Bas -
18 December 2009 - 17:29
Anneke:
Jullie hebben me geraakt met deze mooie woorden over jullie reis en alle eerder verhalen over jullie belevenissen!
Fijne kerst, geniet van de laatste dagen en goede reis terug gewenst.
Tot snel!!!
liefs, Anneke -
18 December 2009 - 18:27
Janet:
Hoi Lotte en Gijs,met kippevel jullie verslag zitten lezen.
Dit jaar vergeten jullie nooit meer.
Je moet écht iets doen met deze verslagen,Lotte.
Wij wensen jullie héle fijne kerstdagen.en een goede reis terug.
Heel veel groetjes
Arie en Janet -
18 December 2009 - 18:50
Jack En Anna:
De werkelijkheid voor jullie is dat wat je het afgelopen jaar in india hebben beleeft. Een fantastisch avontuur waar wij vanaf de zijlijn van mee hebben mogen genieten. Onze werkelijkheid is grotendeels de zelfde als toen jullie weg gingen. Het aanpassen zal wel lastig zijn maar jullie gaan de omschakeling zeker redden. Koester je herrinneringen en gebruik de opgedane ervaringen in je dageliks leven hier in nederland.
VEEL WIJSHEID EN TOT SNEL -
18 December 2009 - 19:03
Theo En Gerda:
hoy lotte en gijs
Bedankt voor jullie reisverslag.
we hebben genoten,en jullie daar ook.
een goede terugreis.
en groetjes van ons.
theo en gerda. -
18 December 2009 - 19:15
Anke:
'Afscheid nemen is altijd moeilijk' zei je toen jullie (bijna) gingen, maar zo te lezen is nu het afscheid van India ook niet makkelijk.
Geniet nog van jullie laatste dagen daar en een goede terugreis!
Ik verheug me erop jullie weer te zien!
Tot snel!
x Anke -
18 December 2009 - 20:04
Gien En Bert:
Fijn dat jullie met een goed gevoel terug kunnen kijken op deze ervaring. Volgens ons zal dit niet jullie laatste zijn.
Zalig kerstkip en tot gauw. Dikke zoenen, Gien en Bert -
19 December 2009 - 12:40
Marjo En Jan:
Hey Lotte en Gijs,
Weten jullie het zeker om hier weer naar -15 C terug te komen? Hoewel een lekker bed en bad en redelijk vervoer is ook niet weg. We hebben genoten van jullie verslagen en foto's. We hopen jullie ook nog voor 2010 te zien -
19 December 2009 - 13:08
Paulien:
Hee Lotte & Gijs,
Ik heb jullie verhalen altijd gefascineerd gelezen, heel mooi!! Geniet van jullie laatste dagen, hopelijk zijn jullie er toch een beetje aan toe om weer naar Nederland te gaan, het zal toch wel lastig zijn, lijkt me. Wel een prachtige ervaring rijker die niemand je meer kan afnemen.
Liefs Paulien -
20 December 2009 - 17:09
Pedro:
Yes! kunnen we weer eindelijk met zn allen bier drinken en concerten afgaan :D Het is werkelijk een hele mooi reis geweest en heb het ook graag gevolgd mede deze weblog. Tot bijna! -
21 December 2009 - 09:57
Peter:
Hey Gijs en Lotte,
Prachtige ervaring,en als jullie terug zijn willen we alles horen natuurlijk.
Geniet van de laatste dagen en een fijne kerst en een goeie vlucht naar kikkerland.
groeten peter -
21 December 2009 - 21:37
Nienke:
Nog zeven dagen....!
Lotte, je kan altijd nog schrijver worden ipv psychologe: wat zet je het toch mooi op papier!
XXX -
22 December 2009 - 18:02
Sabine:
Wooow...Ik kan niet wachten om je weer te horen Lotje!Ben zo benieuwd hoe jullie er live uitzien .. ik heb genoten van jullie verhalen.Ik denk dat het heel raar voelt voor jullie om terug te keren..geniet nog eventjes en ik wens jullie hele fijne kerstdagen, een goeie reis.. ennnn tot snel!! Joehoeeee!!
xxx
-
24 December 2009 - 12:59
Mark:
Het is geweldig geweest om te lezen en mee te beleven! Vaak bijna letterlijk ongelooflijk en altijd intrigerend. Veel plezier deze laatste dagen en uren en succes met de 'omgekeerde heimwee' straks! Hopelijk in goede gezondheid tot snel! Ik zet de koffie vast klaar! -
27 December 2009 - 21:17
Irene:
Genoten van julie avonturen. Niemand kan dit ooit nog van jullie afpakken!Een goede reis terug naar ons koude kikkerlandje met alle hectiek om niets vaak. Tot gauw. Irene -
13 September 2013 - 03:44
Rees:
Respected Madam
Sub: Submission of Project Proposal on “ “Relieving Child Labourers’ Mothers from extreme poverty and hunger”" - Reg
submitted the above reference project “Relieving Child Labourers’ Mothers from extreme poverty and hunger” to your E- mail for consideration. . The beneficiaries are still in need of assistance due to They are rural poor people and suffering with poverty, hunger and disease problems. your benign help to these poor victims at this critical hour will save their saves. We are submitting this Project Fact sheet grant application to your email dated: September, 12 2013 because here in Andhra Pradesh there was frequent postal strikes and political movement strikes due to want of separate Telangana state from Andhra Pradesh state. Hence postal delays may occurred in our place
We will report to the programme results upon it is completion, while conducting medrim and interim and final evaluation,
Wishing you all success in your endeavors and looking for your Kindly acknowledge the receipt of this proposal and inform us to our email: reeds_kadapa@rediffmail.com (or) reeds.mpm@gmail.com any further information you require from our side so that we will submit the requirements in the stipulated time to take
consideration of this proposal.
Yours Sincerely
G.RAJENDRA KUMAR
President
RURAL EDUCATION AND ENVIRONMENTAL DEVELOPMENT SOCIETY’
D.No: 6/125-2 MARIAPURAM,
Ravindra Nagar-516003
KADAPA- DISTRICT
ANDRA PRADESH INDIA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
